tarasy i balkony-izolacja

Izolacja tarasów i balkonów

Tagi: taras, podłoże, dach, izolacje, wełna, płyty, poddasza, folia, warstwy izolacji, Izolacja tarasu

20.04.2012 Komentarze (0)

Podziel się

Dobrze zaprojektowany taras może być prawdziwą ozdobą domu jednorodzinnego. Jest to jednocześnie jedno z bardziej newralgicznych miejsc konstrukcji budynku – źle zaizolowany i wykonany już po pierwszej zimie może wyglądać jak ruina.

Któż nie chciałby mieć tarasu – miejsca w zarysie bryły budynku, w którym w ciepłe dni można ustawić leżak do opalania, poczytać książkę czy urządzić grilla. Perspektywa taka jest nęcąca, jednak kilka drobnych błędów wykonawczych może sprawić, że taras zamiast zdobić dom zacznie go szpecić. Często zdarza się, że z tarasów już po roku czy dwóch odpadają płytki, a w pomieszczeniach pod tarasami pojawia się wilgoć.

Taras i balkon – pojęcia te, choć używa się ich zamiennie, nie mają ze sobą wiele wspólnego. Balkon jest jedynie płytą wystającą ze ściany, natomiast taras - w zależności od jego rodzaju – spełnia jednocześnie rolę stropu, lub jest płytą leżącą na gruncie, ewentualnie stojącą na słupach. Taras, szczególnie zaprojektowany nad pomieszczeniem, musi spełniać warunki stawiane przegrodom budowlanym, w odróżnieniu od balkonu, który przenosi jedynie obciążenie własne i użytkowe oraz odprowadza wodę opadową.



Taras nad pomieszczeniem ogrzewanym
Taras nad pomieszczeniem spełnia jednocześnie wszystkie funkcje dachu płaskiego. Musi w związku z tym sprostać wymaganiom dotyczącym szczelności i izolacyjności cieplnej. Dach (taras) taki ma poza tym przenosić na ściany obciążenie własne, śniegiem i – co jest dla dachu funkcją nietypową – ciężar przebywających na nim ludzi, mebli itd. Aby taras spełniał stawiane mu oczekiwania musi mieć właściwie wykonaną hydroizolację. Błędy popełnione w tym punkcie mogą ujawnić się w postaci wilgoci na suficie w pomieszczeniu pod tarasem. W okresie zimowym, gdy pomieszczenie pod tarasem jest ogrzewane, na jego zewnętrznej powierzchni temperatura może spadać dużo poniżej zera. W nieprawidłowo wykonanej i zaizolowanej płycie naprężenia rodzące się w takich warunkach mogą spowodować odspajanie się okładziny ceramicznej. Ważne jest więc także zastosowanie elastycznego, mrozoodpornego kleju do płytek oraz fugi przeznaczonej do zastosowania na zewnątrz budynków.
Taras nad pomieszczeniem ogrzewanym powinien zostać zaprojektowany i wykonany z uwzględnieniem następujących warstw (patrząc od dołu): 1) strop, 2) warstwa wyrównawcza grubości około 4 cm ze spadkiem 2%, 3) warstwa izolacji paroszczelnej, 4) izolacja termiczna - styropian grubości około 12 cm, 5) jastrych, 6) izolacja wodoszczelna (2 x papa na lepiku), 7) podsypka - 2 cm drobnego piasku, 8) warstwa poślizgowa, 9) warstwa dociskowa z betonu, 10) posadzka.

Zadaniem podsypki z piasku jest odprowadzanie z płyty tarasu nadmiaru wilgoci, która mogłaby przenikać do wnętrza płyty i gromadzić się na warstwie wodoszczelnej. Izolacja wodoszczelna powinna być wywinięta na ściany budynku na około 15 cm. Warstwa poślizgowa niwelować ma niekorzystne naprężenia, jakie powstawałyby w płycie tarasu zimą na skutek różnicy temperatur pod pomieszczeniem ogrzewanym, a w górnych warstwach tarasu. Tarasy o znacznych powierzchniach powinny być poprzecinane dylatacjami na pola o wielkości około 2 x 2 m. Dylatacje wykonuje się w warstwie posadzki i niższej. Powstałe szczeliny można wypełnić kitem asfaltowym ułożonym na podsypce z piasku lub specjalnie do tego celu przeznaczoną masą.